State of Macro

• Paul Krugman's 'seminal' NYT article and subsequent thoughts [1] [2] on his blogs
• John Cochrane's reply
  
• Robert Gordon's paper-length article re-examines the DSGE framework
  
• Nalayana Kocherlakota's thought : a voice from the 'front line' economist
• Jeff Frankel
• Robert Lucas' piece on the Economist
• Barry Eichengreen
• Phillip Lane
• David Levine's open letter to Krugman
• Martin Bailey
• Robert Shiller says economists must take bubbles seriously
• Dani Rodrik thinks economist become overconfident with their models
• Gilles Saint-Paul says status quo economics is still better than multidisciplinary melting pot
• Brad DeLong: 'Shichinin no Economusutai'
  

ลับแล, แก่งคอย

...หนึ่งนั้นให้เป็นพี่ชายของความหลับ
อีกหนึ่งนั้นจงเป็นน้องชายของคำลวง...

ข่าวประกาศรางวัล S.E.A. Write จาก Thaipost

นายอุทิศ เหมะมูล หนุ่มจิตรกร ชาวสระบุรี คว้ารางวัลซีไรต์ปี 2552 ประเภทนวนิยายเรื่อง "ลับแล,แก่งคอย" นับว่าเป็นครั้งแรกที่คณะกรรมการตัดสินมีมติเป็น เอกฉันท์ ชี้เป็นนวนิยายที่เสนอมิติอันซับซ้อนของตัวตนมนุษย์ ใช้กลวิธีเล่าเรื่องได้แยบยล ภาษาสวยและทรงพลัง แสดงจินตนาการผู้เขียนสุดลึกซึ้ง

ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์อ่านคำประกาศของคณะกรรมการตัดสินว่า นวนิยายเรื่อง ลับแล,แก่งคอย ของนายอุทิศ เหมะมูล เสนอมิติที่ซับซ้อนของตัวตนมนุษย์ที่แยกไม่ออกจากรากเหง้า ชาติพันธุ์ ชุมชน ความเชื่อ และเรื่องเล่า โดยผู้เขียนเล่าเรื่องชีวิตมนุษย์ที่ต้องเผชิญความคาดหวัง ซึ่งไม่อาจต้านทานได้และพยายามดิ้นรนหาทางออก ซึ่งผู้เขียนใช้กลวิธีการเล่าเรื่องอันแยบยล สร้างตัวละครที่มีเลือดเนื้อและอารมณ์ราวกับมีตัวตนจริง สร้างฉากและบรรยากาศได้อย่างมีชีวิตชีวา และใช้ภาษาเรียบง่ายแต่ทรงพลัง แสดงจินตภาพกระจ่างและงดงาม

ส่วนหนึ่งจากคำวิจารณ์ของคุณสกุล บุณยทัต (อ่านบทวิจารณ์ฉบับเต็ม)

ในความทรงจำของชีวิต เราต่างมีบาดแผลทางจิตวิญญาณเกาะติดกันอยู่อย่างติดตรึงและลึกเร้น บางขณะมันมักจะลงโทษเราจนป่วยไข้...และหลายๆขณะมันมักจะผลักดันให้เราต้องตก อยู่ในอาการหม่นมืดคลุมเครือหลับๆตื่นๆ เป็นจริตแห่งมายาคติที่ตามติด...คอยหลอกหลอนหัวใจอันบริสุทธิ์ของเราให้ต้อง ตกอยู่กับความน่าสะพรึงกลัวในสิ่งที่บ่มเพาะวิถีแห่งตัวตนอันแตกซ่าน และไร้เกาะป้องกันในการควบคุมบริบทแห่งการมีชีวิตอยู่ให้ดำรงอยู่ได้อย่าง ถาวรและสงบนิ่ง ซึ่งยิ่งยาวนานสิ่งอันเป็นปรากฏการณ์แห่งความเหลื่อมซ้อนในท่าทีเบื้องต้นก็ จะค่อยๆกลับกลายเป็นความลับแห่งจิต และค่อยๆสะสมจนกลายสภาพเป็นความเหินห่างแห่งการรอคอยที่ไกลออกไปจากความดี งามของชีวิต...มากยิ่งขึ้นทุกที..

สาระแห่งเรื่องราวเบื้องต้นคือปฐมบทแห่งสำนึกคิดของการหยั่งรู้อันเป็น ผลลัพธ์แห่งผัสสะในการเล่าเรื่อง..ผ่านนวนิยายที่ทั้งปลอกเปลือกและเฉือน คว้านเข้าไปในเนื้อในของวิถีแห่งจิตวิญญาณที่สับสนและสั่นสะท้านอันเนื่องมา แต่ความจริงอันบาดลึกจากประสบการณ์ที่ถูกกระทำย่ำยีซึ่งสั่งสมอยู่ในจุดแตก ดับแห่งมุมมืดภายใต้หัวใจและตัวตนของความลวงหลอก

ลับแล , แก่งคอย โดย อุทิศ เหมะมูล นักเขียนหนุ่มผู้สร้างสรรค์เนื้องานด้วยลีลาอันแยบยลแห่งจิตรศิลป์และจินต ศิลป์สื่อสะท้อนถึงอุบัติการณ์แห่งการถูกจองจำอย่างโหดร้ายภายใต้การบีบกด จากสัญชาตญาณที่ถูกทุบทำลายอย่างไร้หวัง...ด้วยภาพแสดงที่พลิกกลับไปมาทาง กลไกของการรับรู้และเข้าใจ

บทสัมภาษณ์อุทิศ เหมะมูล (ถ้ายังไม่ได้อ่าน ไม่แนะนำให้ดูนะครับ มี spoiler ตอนท้าย)